Heel herkenbaar Henk. Ik ben opgegroeid met tentkamperen maar heb ook mijn ouders vaak rond gereden met een caravan toen ik zo rond de twintig was. Al jonge jongen pakte ik vaak de tent achter op de fiets en kampeerde dan in de weekenden in de bossen bij de Drunense duinen.HenkD schreef: ↑ma 22 jan 2024, 12:37Zo lang je gezondheid (en lenigheid) OK is heeft tentkamperen wel wat. Ons compromis was een vouwwagen in de early nineties. Niet op een luchtbedje op de grond maar een fatsoenlijk bed vanaf de grond. Heeft zijn voordelen als het in de nacht wat frisser is. Voordeel was ook dat een vouwwagen lekker achter een auto ligt. In die eerste jaren altijd naar Denemarken met de kids op die kleine verenigingsterreinjes. Douche/toilet en een kookmogelijkheid voor de tenktkamperderes met een koelkast/vriezertje voor algemeen gebruik en om je koelelementen in te vriezen. Meer was er niet en meer heb je niet nodig. Alleen goed gezelschap en dat is inherent aan het naturisme.
Maar dan maak je in je, als je in de vijftig komt weer een keuze. Wil ik nog met een vouwwagen op pad of! En dan kies je voor een caravannetje. Voordeel; pootjes uit en slapen tijdens de reis. Geen gedoe meer met opzetten, je niet meer afvragen; pak ik morgens de boel droog in! Onder andere. Ook een toiletje "in house" is dan wel lekker. En dan, na 6 jaar caravannen, krijg je het ineens in je bol omdat je tegen je pensioen aan zit! Zo'n camper, dat lijkt me wel wat. Lekker trekken door Europa. 'M neerzetten waar je maar wil. Midden in de natuur, Op een CP in de stad of op een (naturisten)camping voor wat langere tijd.
Of je het nu hebt over Kamperen, Camperen of Caravannen. Het blijft recreëren en genieten met Hoofdletters In iedere levensfase maak je bepaalde afwegingen. En dat hoort ook. Niks mis mee.
In de studententijd niks Ergens rond 1980 waren we bij vrienden op bezoek op een camping en die hadden een La Boheme vouwwagen als seizoens verblijf. Mijn echtgenote bekeek dat eens (ze is een stadse en nooit gekampeerd), Dat leek haar wel leuk en die heeft ze toen gekocht. Toen begon ons kampeerleven Geerts met vrienden op een gewone camping in Frankrijk maar dat vonden we eigenlijk niks op zo'n drukke camping en met zijn tweeën op een plek!. Daarna altijd naturistisch gekampeerd. We hebben er nog een tweede bijgekocht en van die de beste onderdelen gecombineerd. In 2003 hebben we toen een nieuwe Alpenkreutzer gekocht maar die beviel matig door zijn zware constructie. Paar jaar mee op pad geweest. Toen zijn we over gestapt op een grote Karstentent en dat beviel prima. Je kont veel mer plaatsen uit kiezen en is toch meer bij de natuur. De Alpemkreuzer hebben we nog een seizoen opgezet op Flevonatuur en daar is die ook gesneuveld door vocht, Dan zie je ook hoeveel schooiers (goed bedoelt) er op z'n veldje staan. We hadden besloten om hem te plekke te slopen en toen we daar mee bezig waren kwam de een na de ander die wel wat wilde hebben. De een de keuken de ander delen van het doek, dan weer een die ijzerwerk wilde en toen een die hele aanhanger wilde. We zijn dus met een nagenoeg lege auto thuis gekomen.
Twee jaar terug met de tent op Les Fourneaux bleek toch wel dat het fysiek te zwaar werd. Maar alternatieven waren er niet in onze ogen.
Vaak keken we bij Pauw in Heerhugowaard naar campers en caravans, al jaren. Elke keer zeiden we is niks voor ons. Geen tentdoek, weinig ruimte en langzaam rijden. Met campers hadden we al ervaring in Canada, de US en New Zealand. Vonden we noodzakelijk kwaad.
En dan ineens op een onverwacht moment toch even bij Pauw langs en nog eens gekeken. Was niet wat wilde eigenlijk die caravans. Bij de uitgang vroeg een verkoper zoekt u iets. Ik ze eigenlijk niet maar als het dan toch iets moest worden dan een caravan met die en die eisen. Toen zei die nou die heb ik wel en het werd een verkoop. Afgelopen jaar dus wat keren weggeweest naar Drente (de Groenlanden) en tochtje door Frankrijk. Beviel wel goed op twee schades na. Gelukkig is de voortent goed door de rails te trekken want dat is bij velen erg lastig. 9,5 meter schuit er zo doorheen.
Dit jaar denken we naar Italië te gaan maar laten wel de caravan aanpassen ivm met tochten door de bergen (ITBS).
Met het slingeren van een caravan heb ik uit mijn jeugd ervaring. Bij de proefrit van mijn vader ging al bijna fout. Later toen ik bij Stuttgart afdaalde (heel steil stuk destijds) overkwam mij dat. Slechte heriinnering ik had alle rijbanen en de vluchtstrook nodig om de boel weer in bedwang te krijgen. Toen was nog her advies zorg dat de auto harder gaat dan de caravan. Nu is dat snel maar kort remmen. Met onze caravan merk ik nu ook dat boven de 90 het link kan worden ondanks weinig belading in de caravan en goede kogeldruk. Vooral vrachtwagen die inhalen of die je voor bij gaat. Maar ook wat kleinere bestelbussen ed.
.
